το χρονικό μιας πορείας-διαμαρτυρίας

Βρείτε τις ομοιότητες...

η δύναμη της ζωής

Κυκλάμινο κυκλάμινο, στου βράχου τη σχισμάδα
πού βρήκες χρώματα κι ανθείς
πού μίσχο και σαλεύεις
.
Μέσα στο βράχο σύναξα
το γαίμα στάλα στάλα
μαντήλι ρόδινο έπλεξα
κι ήλιο μαζεύω τώρα
.
Κουβέντα με ένα λουλούδι
Γιάννης Ρίτσος

ευχαριστώ τον φωτογράφο Βασίλη που μου έφτιαξε την ημέρα στέλνοντας μου αυτό το ποίημα.

ευχάριστες επισκέψεις

Όλο και κάποιο έντομο επισκέπτεται την «φωλιά» μας κατά καιρούς και δεν μιλάω βέβαια για τις πολύ τολμηρές μύγες ούτε για τις νυκτόβιες κατσαρίδες ούτε για τα εργατικά μυρμήγκια , με τα οποία οι περισσότεροι από εμάς δεν είμαστε και ιδιαίτερα φιλόξενοι.
Τι θα κάνατε όμως αν ένα τέτοιο εντομάκι έκανε επίσκεψη στο σπιτικό σας?
Κολεόπτερο,γιατί ειναι σκληρή η "ενδυμασία" του,από τα λίγα που ξέρω για τα έντομα( ίσως κάποιος ποιο ειδικός να μας το ονομάσει).
Βαρύ και νωχελικό στην κίνηση σχεδόν ζαλισμένο, ίσως επειδή είναι βαριά η μεταλλική πανοπλία του.ούτε φοβισμένο, ούτε αδιάκριτο, ούτε ενοχλητικό.απλό,όμορφο και λαμπερό σαν κόσμημα, μήπως είναι σκαραβαίος?

ο βιοπαλαιστής

Περνώντας αφηρημένα την Ερμού το βλέμμα μου στάθηκε σε μια καφέ τσάντα από της πολλές που ήταν απλωμένες σε ένα λευκό σεντόνι, ο «πάγκος» προβολής της πραμάτειας ενός νέγρου μικροπωλητή. Τον πλησίασα πήρα την τσάντα στα χέρια μου, « twenty five euro only» μου λέει, «θέλω να δω το λουράκι» του λέω, «θέλω να είναι αρκετά μακρύ στο μήκος», ήταν αγχώδης και βιαστικός στις κινήσεις του αλλά εξυπηρετικός, «γιατί ?» μου λέει ..«όλες θέλουν κοντό». Μου έδειξε το λουράκι, ήταν αυτό που ήθελα και ενώ ήμουνα έτοιμη να πληρώσω αλλά και να εξηγήσω την ιδιαίτερη απαίτηση μου,μου πέταξε την τσάντα, έπιασε από τις γωνίες το σεντόνι με την πραμάτεια το φόρτωσε στις πλάτες του και εξαφανίστηκε τρέχοντας. Με αιφνιδίασε, έμεινα «άγαλμα» με την τσάντα στο ένα χέρι και με τα 25 ευρώ στο άλλο χέρι. Η αστυνομία του δήμου με προσπέρασε…
θυμήθηκα μια συμβουλή από τα παιδικά μου χρόνια. Όταν χαθείς με κάποιον,μην μετακινείσαι άσκοπα. Μείνε σταθερά σε εκείνο το σημείο που τον είδες τελευταία φορά, γιατί θα περάσει από εκεί που είχατε περάσει μαζί.
Πράγματι εμφανίστηκε από το πουθενά, πήρε τα λεφτά με ευχαρίστησε και εξαφανίστηκε τρέχοντας ο βιοπαλαιστής!

toxic green

Κατάντια του?.. ο κυνισμός, η έπαρση, η αλαζονεία, η απληστία, η ανευθυνότητα, η επιπολαιότητα, η ανικανότητα στην προσφορά αγάπης, στη συγχώρεση,στην αυθεντικότητα, στην ειλικρίνεια ,στην απλότητα..το ΚΕΝΟ των συνανθρώπων του.

...ετοίμασε την φρουτοσαλάτα της, κάθισε στο τραπέζι, άνοιξε ένα βιβλίο με κοίταξε για λίγο και είπε:"όποιος δεν διαβάζει αναπτύσσει κοινωνική δειλία".

τα "λευκά αιμοσφαίρια'' της Υγείας.

Ένας τρόπος να λύνουμε τις διαφορές μας

To σκάκι είναι ένα πνευματικό παιχνίδι στρατηγικής για δυο άτομα. έχει ρίζες στην Περσία, ενώ οι άραβες το έφεραν στην Ευρώπη για να εξαπλωθεί στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο. Στο Παλαιό Φάληρο κάθε απόγευμα οι ενδιαφερόμενοι δοκιμάζουν τις στρατηγικές τους ικανότητες στο παιχνίδι. Είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό πόσο γρήγορα παίρνουν την απόφαση για κάθε επόμενη κίνηση στην σκακιέρα , σε καθηλώνει η ταχύτητα σκέψης και η ταχύτητα εξέλιξης του παιχνιδιού από την αρχή μέχρι το τέλος. Νομίζω ότι είναι ένας πολύ ευγενικός τρόπος επίλυσης διαφορών. Ο εξυπνότερος κερδίζει.

Κόρη του Νηρέα

Νηρηίδες, κόρες του Νηρέα και της Δωρίδας. Νηρέας, γιος του Πόντου και της Γαίας.
Καλοπροαίρετες νύμφες που προσωποποιούν τις καταστάσεις και τα χαρακτηριστικά της θάλασσας. Μόνιμη κατοικία τους ο βυθός…καμία φορά εμφανίζονται και στην στεριά και αντί να παίζουν με δελφίνια ,με την χάρη τους σέρνουν στην άβυσσο τις μαύρες σκέψεις των ανθρώπων.